Φτωχή κουζίνα

Καλώς ήρθατε στη φτωχή κουζίνα.

   Με τον όρο “Φτωχή κουζίνα¨εννοώ τον τρόπο διατροφής των φτωχών ανθρώπων. Είναι η κουζίνα που με ελάχιστα μέσα και έξοδα έθρεψε και τρέφει τις φτωχές οικογένειες και όπως θα δούμε στη συνέχεια μπορεί να δώσει φτηνά αλλά πεντανόστιμα πιάτα. Πιάτα με ελάχιστα και πασίγνωστα υλικά.

 

   Σκοπός μου είναι να παρουσιάσω μερικές συνταγές της φτωχής κουζίνας, (περισσότερο ταιριάζει να τις πω "τακτικές διατροφής" ίσως). Βασικά στοιχεία αυτής της διατροφής είναι το ψωμί, το λάδι, τα όσπρια, οι πατάτες, τα κρεμμύδια, τα σκόρδα και τα λαχανικά.

Το αλάτι, το πιπέρι και η ζάχαρη χρησιμοποιούνται με μεγάλη διστακτικότητα και στα "προαιρετικά". Πίστευα πάντα πως κάθε φαγητό έχει τη δική του νοστιμιά και πως αυτά τα καρυκεύματα δεν είναι καθόλου απαραίτητα.Δεν μπορώ να καταλάβω κάποιον που λέει ότι παρουσιάζει συνταγές για διαβητικούς, όταν αντί για ζάχαρη βάζει φρουκτόζη ή ζαχαρίνη. Οι συνταγές για διαβητικούς νομίζω ότι πρέπει να μην περιέχουν κυρίως ζάχαρα επεξεργασμένα. Λίγο μέλι, λίγες σταφίδες, ένα μήλο, ένα πορτοκάλι, ένα μανταρίνι δίνουν πολύ καλά αποτελέσματα. Δεν καταλαβαίνω καθόλου ορισμένα εστιατόρια και ταβέρνες που αν παραγγείλεις μπριζόλα χωρίς αλάτι και πιπέρι, σε κοιτάζουν παράξενα ή σου απαντούν ότι "αυτό δεν γίνεται, έχουμε βάλει αλατοπίπερο στη μαρινάδα".

 

 Βέβαια δουλεύουν (και δεν κλείνουν) επειδή ο πελάτης που δεν θέλει αυτά τα καρυκεύματα νιώθει ότι είναι παγιδευμένος, ότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Προσωπικά σε τέτοιες περιπτώσεις παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω.Επίσης δεν μου αρέσει που οι περισσότερες συνταγές που βρίσκει κανείς έχουν απαραιτήτως το στοιχείο του κρέατος. Είναι πολύ εύκολο και άχαρο να χρησιμοποιείται έτσι απλόχερα και σπάταλα το κρέας.

   Μια άλλη κατηγορία συνταγών που μου προκαλεί άσχημες εντυπώσεις είναι εκείνη που χρησιμοποιεί άγνωστα ή δυσεύρετα ή παράξενα υλικά ("βάζετε λίγο λάϊμ", "προσθέτουμε λίγο τζίντζερ", "χρειαζόμαστε έναν ανανά", "θέλουμε ένα μάνγκο" κλπ).Υπάρχει και μια άλλη κατηγορία που αντιπαθώ. Είναι κείνη που αναφέρει υλικά με κάποια ονόματα που τα ξέρουν μόνο μερικοί συγχωριανοί. Για παράδειγμα "Βάζουμε μερικές αλμυρίδες" , "Προσθέτουμε λίγα αλμυρίκια" (το αρμυρίκι είναι δέντρο και δεν τρώγεται βέβαια), κλπ.  Δεν έχω τίποτα με τα γλωσσικά ιδιώματα, αλλά είναι δύσκολο ρε παιδί μου να γράφεις και το κοινό όνομα για να καταλαβαίνουμε και οι άλλοι;

Με ενδιαφέρει λοιπόν η κουζίνα με λίγα και απλά υλικά. Όπως με ενδιαφέρει και η κουζίνα με λίγες θερμίδες ή με θερμίδες που είναι υπολογισμένες σε κάθε συνταγή. Επίσης με ενδιαφέρει η οικονομία του πράγματος. Για ποιο λόγο πρέπει για ψύλλου πήδημα να ετοιμάζουμε φαγητά στο φούρνο; Παλιότερα ο φούρνος άναβε μόνο για να ψήσει ψωμί και άλλες 3-4 φορές στις γιορτάδες. Σήμερα έχουμε συνηθίσει να ανάβουμε το φούρνο σχεδόν καθημερινά, παραβλέποντας το υψηλό κόστος. Άσε που τις ζεστές μέρες ο φούρνος ζεσταίνει αφόρητα το σπίτι.

Προτείνω λοιπόν κυριως συνταγές κατσαρόλας και αργό μαγείρεμα.

Δεν θα έχω συνταγές με εκφράσεις όπως "βάζουμε και λίγο μπέϊκον", πρώτα γιατί προτιμώ τα παραδοσιακά υλικά και έπειτα επειδή μόνο 100 γρ. μπέϊκον έχουν 740 θερμίδες. Θα προτιμούσα αντί για 100 γρ. μπέϊκον λοιπόν να έχω μια μερίδα μαγειρίτσα που ζυγίζει πάνω από 300 γρ. και έχει μόνο 500 θερμίδες!

Επίσης δεν με ενδιαφέρει να γράψω κανένα βιβλίο με χιλιάδες συνταγές, γι αυτό και μπορεί να έχω μια συνταγή που να αντιπροσωπεύει μια κατηγορία ολόκληρη συνταγών. Για παράδειγα, έχω τη βασική συνταγή για ψωμί και απλώς από κάτω στις παρατηρήσεις παρουσιάζονται κι ένα σωρό παραλλαγές της.